- kefləndirmə
- «Kefləndirmək»dan f. is.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kefləndirmək — icb. İçki və s. içdirib kefli etmək; sərxoşlandırmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəmləndirmək — f. 1. Dəmə qoymaq, dəm çəkdirmək. Çayı dəmləndirmək. 2. məc. Kefləndirmək, nəşələndirmək. İçki onu dəmləndirmişdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəşələndirmək — f. 1. Kefini açmaq, şadlandırmaq, əyləndirmək, kef vermək, ürəyini açmaq. Xanımın sol tərəfində duran gözəl qızlar əllərindəki udu çalır və xanımı nəşələndirirdilər. M. S. O.. // Ruh yüksəkliyi yaratmaq, ruhlandırmaq. <Kavus:> Musiqi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məst — 1. sif. <fars.> 1. Sərxoş, kefli. Ya balıq tutandır, tufana tutulmuş; Yaxud məst imiş kim, batmış və boğulmuş. A. S.. Məst etmək (eləmək) – kefləndirmək, sərxoş etmək. İçki onu məst etdi. Məst olmaq – içib keflənmək, sərxoş olmaq. Axır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
içirtmək — f. 1. İçməyə sövq və ya məcbur etmək; içdirmək. Su içirtmək. – Əzizim, qandı ürək; Yar sözün dandı ürək; Şirin şərbət içirtdin; Nədən bəs yandı ürək? (Bayatı). Bir əlində sudur, bir əlində od; Gah verib içirdər, gah yaxar gedər. Molla Cümə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərxoş — sif. <fars.> İçmiş, kefli. Sərxoş adam. – Yusif sərxoş z. halda, o tərəfə bu tərəfə yırğalana yırğalana gəlib çıxdı. S. S. A.. Sərxoş etmək (eyləmək) – kefləndirmək, məst etmək. <Tərxan:> Etdi sərxoş məni bu bircə qədəh. A. Ş.. Sərxoş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təsmil — ə. sərxoş etmə, kefləndirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xumarlandırmaq — f. Xumar etmək, məst etmək, bihuş etmək, kefləndirmək. Günorta yerindən əyilmiş qızmar günəş akasiya salxımlarını, qızılgül yarpaqlarını pörtür, havanı bu çiçəklərin adamı xumarlandıran (f. sif.) tünd ətri ilə doldururdu. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doldurmaq — f. 1. Boş şeyi dolu etmək, bir şeyin içinə doluncaya qədər şey qoymaq (tökmək), dolu hala gətirmək. Kisəni unla doldurmaq. Vedrəni su ilə doldurmaq. Topu hava ilə doldurmaq. Anbarı odunla doldurmaq. – Qurban . . küpəni götürüb endi həyətə, arxdan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti